Oskin talar

Í morgunblaðinu í gær (hvort það var sunnudagsmogginn eða blað fyrr úr vikunni veit ég ekkert um) las ég að plötusala hafi aukist um 100.000 eintök á einhverju tímabili. í sömugrein kom fram að á íslandi seljast tæplega 900.000 plötustykki á ári sem gera nálægt þremur stykkjum á haus á ári.
Ég kaupi árskammtinn minn af plötum að meðaltali 5 sinnum á ári og þá er ég ekki að telja með vínil kaup og verslunarleiðangra erlendis.
Ef ég bæti svo við efni sem ég fæ í láni í gegnum internetið. Get ég klárlega komist að þeirri niðustöðu að ég er óhófsmanneskja í neyslu tónlistar.

Ætli það séu úrræði á vogi fyrir fólk eins og mig eða þarf ég að leita til Gunnars í Krossinum?